به موجب ماده 92 قانون کار، کارفرما موظف است وضعیت سلامتی کلیه پرسنل تحت پوشش خود را سالیانه یکبار توسط مراکز مجاز مورد سنجش قرار دهد. هدف از انجام این معاینات تشخیص زودرس بیماریها در مراحل اولیه می‌باشد. برای مثال برای افرادی که در معرض سر و صدای بیش از حد مجاز قرار دارند، کاهش شنوایی محتمل می‌باشد، در صورت عدم انجام معاینات دوره‌ای و عدم سنجش سطح شنوایی وی، میزان کاهش شنوایی پیشرفت کرده و فرد هنگامی متوجه آن می‌شود که دیگر کار از کار گذشته و مشکل وی قابل درمان نیز نمی‌باشد. اکثر بیماریهای شغلی به همین گونه بوده و بعد از وقوع، قابلیت درمان خوبی ندارد. ولی می‌توان با تشخیص زودرس در مراحل اولیه جلوی پیشرفت آنها را گرفت. کاربرد بعدی معاینات دوره‌ای تعیین صلاحیت افراد برای ادامه کار در شغل خود می‌باشد. در صورتی که فرد صلاحیت لازم برای ادامه کار در شغل خود را نداشته باشد، می‌تواند برای خود و دیگران ایجاد خطر کند. برای مثال، راننده اتوبوسی که علی رغم تجربه و مهارت بالا، به خاطر بیماری دیابت دچار اختلال بینایی شده است، ادامه کار این فرد در شغل خود بدون در نظر گرفتن ملاحظات می‌تواند برای جان مسافران خطر آفرین باشد.